Παρακολουθώντας τόσο καιρό το στρατιωτικό ρεπορτάζ και πλησιάζοντας στις εκλογές, οι οποίες θα κρίνουν το μέλλον του τόπου μου και τις τύχες των πολιτών αυτής της χώρας, κάθομαι και σκέφτομαι τα κριτήρια που πρέπει να έχουμε για να πάμε να ψηφίσουμε... Εγώ σαν πολίτης έχω το δικαίωμα ανοιχτά να λέω την γνώμη μου. Οι στρατιωτικοί όμως είναι υποχρεωμένοι άνευ αντιρρήσεως να δέχονται τον κάθε πολιτικό μέσα στα στρατόπεδα και να τον ακούνε και να τον βλέπουνε ενώ δεν μπορούν να εκείνη την στιγμή να αντιδράσουν. Τώρα τους θυμήθηκαν ότι υπάρχουν και φυσικά τους θυμόνται και όταν πρόκειται για περικοπές είτε μισθών είτε επιδομάτων.... Δεν είναι σαν όλους τους δημόσιους υπαλλήλους (24 υπηρεσίες και 48 ωρες) κύριοι υποψήφιοι βουλευτές και δεν το έχετε καταλάβει και ζητάτε την ψήφο τους. Με τι επιχειρήματα?? Όλη η Ελλάδα υποφέρει οικονομικά αλλά οι ένοπλες δυνάμεις έχουν και άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσουν καθημερινά: μεταθέσεις, κινδύνους, ατυχήματα εν ώρα εργασίας και άλλα πολλά. Όταν απολύετε ΕΠΟΠ με πρόσχημα υγείας. Προσέχουν τα σύνορα μας ενώ εσείς κοιμάστε ήσυχα και περιμένετε τις εκλογές. Κόβετε σιγά σιγά και τα λίγα επιδόματα που τους έχουν απομείνει και άλλα δικαιώματα. Ακόμα και την ασφάλιση που την πληρώνουν οι ίδιοι απο τις τσέπες τους. Στην Ελλάδα λοιπόν του 2012,... παραμονές εκλογών... με τι "μούτρα" τους αντικρύζετε όταν πάτε επισκέψεις στα στρατόπεδα, αεροδρόμια κλπ όταν τους κάνετε εσείς οι ίδιοι κακό και το κράτος?? Σταματήστε να τους προκαλείτε δώστε αυτά που δικαιούται που με κόπο τα διεκδικούν. Αφήστε τις δηλώσεις τις προεκλογικές. Δεν χρειάζονται. Δεν είναι ζητιάνοι οι άνθρωποι. Σεβαστείτε την προσωπικότητα τους και αν δεν έχετε σκοπό να κάνετε πράγματα γιαυτούς τουλάχιστον σταματήστε να προκαλείτε!
ΒΑΛΙΑ ΑΜΠΑΤΖΗ - ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ)
Δημοσίευση σχολίου