Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Αγιαννίτη μακαριστού Πατριάρχου Ιεροσολύμων κυρού ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Πρωτόπαππα.
Του Ιερέως Ιωάννου Κ. Σουρλίγγα
Την Κυριακή 19η Αυγούστου 2012, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου του Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, τέλεσε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Αγιαννίτη μακαριστού Πατριάρχου Ιεροσολύμων κυρού ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Πρωτόπαππα.
Πλήθος ενοριτών, κατοίκων των γύρω χωριών και της Κυνουρίας, παρέστησαν και συμμετείχαν προσευχόμενοι τόσο κατά τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία, όσο και κατά την ώρα της τελέσεως του Ιερού Μνημοσύνου.
Ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας εμφανώς συγκινημένος, απευθυνόμενος προς τον χριστεπώνυμο ποίμνιο τόνισε χαρακτηριστικά .«ενός ανδρός ευφρονήσαντος άπαντες αν άπολαΰσειαν οι βουλόμενοι κοινωνείν της εκείνου διανοίας» δηλαδή εάν βγει ένας καλός από έναν τόπο όλοι έχουμε να ωφεληθούν. Εν προκειμένω, εδώ το χωριό Αγ. Ιωάννης που είναι η ριζά της Κυνουρίας και του Άστρους, που είναι ο τόπος τον οποίον ο θεός επλούτισεν με κλίμα εύκρατον και με ομορφιά φυσική, σε αυτόν τον τόπον εβλάστησε ένα βλαστάρη που το όνομά του μένει στην ιστορία και είναι γνωστό μέσα στην οικουμένη, ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΡΟΤΩΠΑΠΠΑΣ Μητροπολίτης Σκιθουπόλεως, έπειτα Πατριάρχης Αντιοχείας και τέλος Πατριάρχης Ιεροσολύμων.
Αυτός ο Πατριάρχης γεννήθηκε στον Αγ. Ιωάννη της Κυνουρίας, αγαπούσε τον τόπο του, αγαπούσε τον Θεό και έδωσε τον εαυτό του για την Πατρίδα του και για την Εκκλησία και τόσο αγαπούσε το Άστρος και τον Αγ. Ιωάννη ειδικότερα, ώστε κάποιος δημοσιογράφος της εποχής ο οποίος τον επισκέφθηκε στα Ιεροσόλυμα, αναφέρει ότι ο Πατριάρχης του είπε συγκινημένος και ενθυμούμενος τον τόπο του: « Θα έδινα τον Θρόνο μου στη Ιερουσαλήμ, προκειμένου να περάσω μια φεγγαρόλουστη βραδιά στο «ΚΟΥΤΡΙ» του Αγ. Ιωάννη, στην Κυνουρία » τόσο αγαπούσε την Πατρίδα του. Γι' αυτό σκόρπισε την αγάπη του με ευεργεσίες και δωρεές στις Εκκλησίες και στα Μοναστήρια. Δεν υπάρχει Εκκλησία σήμερα της περιοχής της Κυνουρίας που να μην έχει ένα δώρο και ένα αφιέρωμα που να μην προέρχεται από το χέρι του Πατριάρχη των Ιεροσολύμων ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ.
Αλλά δεν ήταν μόνο φιλόπατρις ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ήταν και αγωνιστής για τα δίκαια του Πατριαρχείου. Είχε συνείδηση του χρέους και των υποχρεώσεων που ανέλαβε από την στιγμή που κατετάγη στο Ιερόν και Αγιασμένων τόπο, του Παναγίου Τάφου και έγινε μοναχός και στην συνέχεια κληρικός, για να καταλήξει στο τέλος με την Χάρι του Θεού, Πατριάρχης αυτού του Θρόνου.
Αγωνίστηκε στη Ευρώπη, οι Γερμανοί ακόμα τον θυμούνται και τον μνημονεύουν όταν αγωνιστικέ να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων μέσα στην παγκόσμια κίνηση. Με σθένος και με δύναμη επέτυχε να επιβάλει την αλήθεια. Όχι όπως σήμερα με λογοπαίγνια, με ατιμίες και παρανομίες που προσπαθούν να κοροϊδέψουν ο ένας τον άλλον, που προσπαθούν να κατασπαταλήσουν και να εξαφανίσουν τον θησαυρό που έχει η Εκκλησία μας στα Ιεροσόλυμα, δεν μιλάμε για υλικό θησαυρό αλλά για τον πνευματικό θησαυρό.
Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ έγινε αγωνιστής, έφυγε από τα Ιεροσόλυμα και ήρθε στην Αθήνα να σπουδάσει, όχι την θεολογία την οποία είχε επιτυχώς σπουδάσει στα Ιεροσόλυμα, αλλά να σπουδάσει φυσικομαθηματικός καθηγητής και πήρε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα, να γίνει ο δάσκαλος της σχολής του Πατριαρχείου, ώστε τα νέα παιδιά τα νέα βλαστάρια να μην υστερούν στην γνώση, να έχουν γνωρίσει την κοσμική γνώση και την θύραθεν σοφία.
Κατόπιν στη Κωνσταντινούπολη, έξαρχος και απεσταλμένος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, όπου εκεί επέβαλε την άποψή του μέχρι και στον σουλτάνο. Ήταν η προσφορά του στο διάβα της πορείας του τόσο μεγάλη, ώστε τον έκαναν Μητροπολίτη Σκιθουπόλεως, σε μια ευλογημένη Μητρόπολη κοντά στα Ιεροσόλυμα.
Ήταν τόσο λαμπρός και επιβλητικός και είχε επιτελέσει τόσο μεγάλο έργο έτσι ώστε όταν χήρεψε το Πατριαρχείο Αντιοχείας όλοι οι χριστιανοί του Πατριαρχείου Αντιοχείας έστρεψαν το βλέμμα τους στον Μητροπολίτην Σκιθουπόλεως ΓΕΡΑΣΙΜΟ και τον εξέλεξαν Πατριάρχη Αντιοχείας.
Ως Πατριάρχης Αντιοχείας δεν έμεινε άπραγος, οργάνωσε τα Εκκλησιαστικά πράγματα, καλλιέργησε την Θεολογία και την πίστη, ρύθμισε τα Εκκλησιαστικά ζητήματα, ανέδειξε Ιερείς και Επισκόπους ώστε την περίοδο της διακονίας του, το Πατριαρχείο Αντιοχείας να είναι ένα λαμπρό και εξαίσιο Ελληνικότατο Πατριαρχείο. Το οποίο Πατριαρχείο αυτό χάρις την αμέλεια και την αδιαφορία των Ελλήνων αρχόντων, κατέληξε στο να το καταλάβουν οι Άραβες και σήμερα να ψυχορραγεί και να πεθαίνει.
Στη συνέχεια όταν ο θρόνος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων χήρεψε, τότε σύσσωμο το Πατριαρχείο εστράφη στον ΓΕΡΑΣΙΜΟ. Ζήτησε να επανέλθει εκεί από όπου ξεκίνησε, στον Πανάγιο Τάφο, στο Ναό της Αναστάσεως, στο φρικτό Γολγοθά, στο θρόνο του πρωτογενούς και πρωτοπόρου Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων.
Οι τότε εφημερίδες, γράφουν και διηγούνται, την συγκίνηση που ένιωσε ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ με την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο, αλλά και το κλάμα και τον θρήνο όλου του λαού του Πατριαρχείου της Αντιοχείας, ημέρες τον αποχαιρετούσαν, λειτουργούσε για τελευταία φορά στην Αντιόχεια, πλήθος λαού έτρεχε να εκφράσει την αγάπη του και να λάβει την ευχή του δείχνοντας την ευγνωμοσύνη τους και τον θαυμασμό τους , ζητώντας του, να μην τους λησμονήσει και να τους έχει στην προσευχή του.
Χαρακτηριστικά γράφουν οι εφημερίδες της εποχής ότι ταξίδεψε τέσσερις ολόκληρες ημέρες με το τραίνο και αυτό γιατί ο λαός του θεού τον σταματούσε συνεχώς, είτε για να αποχαιρετίσουν τον Πατριάρχη που έφευγε, είτε να καλωσορίσουν τον Πατριάρχη που ερχόταν, να του φιλήσουν το χέρι, να λάβουν την ευχή και την ευλογία του.
Όταν έφτασε στην Βηρυτό για να πάρει το καράβι να πάει στη Χάιφα, ο συγκεντρωμένος κόσμος δεν άφηνε το καράβι να φύγει, κρατούσαν με τα χέρια τους τα σχοινιά λέγοντας μη φεύγεις Πατριάρχη μας.
Όμως το καθήκον του Πατριάρχη πρόσταζε να φτάσει στα Ιεροσόλυμα, στον Πανάγιο Τάφο, όπου έγινε η τελετή της ενθρονίσεως του. παρουσία όλων των λαών, της Ευρώπης της Ασίας, της Αφρικής κ.α.
Πάντες τότε επεφήμησαν τον Πατριάρχη και ζήτησαν την ευλογία του. Ο Θεός από τον ουρανό ευλόγησε τον Πατριάρχη να γίνει ο δυναμικότερος, ο δημιουργικότερος. ο σπουδαιότερος Πατριάρχης των τεσσάρων - πέντε αιώνων μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.
Πέρασαν πολλοί Πατριάρχες και μνημονεύονται τα ονόματά τους, αλλά ο Πατριάρχης ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, έμεινε και μνημονεύετε και εξιστορείτε και όταν πάει κάποιος στον Πανάγιο Τάφο και ακούσει την μεγάλη καμπάνα από το καμπαναριό της Αναστάσεως που χτυπάει θυμίζει τον ΓΕΡΑΣΙΜΟ, γιατί και αυτό είναι έργο του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ.
Όταν και εγώ τυγχάνει να βρίσκουμε στα Άγια Προσκυνήματα και ακούω αυτή την καμπάνα συγκινούμε και δακρύζω γιατί αυτή η καμπάνα που βροντολαλεί στην οικουμένη τον λόγο της Αναστάσεως, ήταν φτιαγμένη από τα χέρι του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ που γεννήθηκε στον Αγ. Ιωάννη της Κυνουρίας και γι' αυτό καυχιέμαι.
Ξεκινήσαμε μαζί να αποδώσουμε την τιμή στο όνομά του και στην μνήμη του εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτή την πρότασή μου εσείς την αγκαλιάσατε και όλοι μαζί με τον τότε δήμαρχο αγωνιστήκαμε να καθιερώσουμε αυτήν την ημέρα της προσευχής και της μνήμης του Πατριάρχη.
Συγκινούμε και αγάλλομαι που έχω όλους εσάς δίπλα μου τον Ιερό Κλήρο και τον φιλόχριστο λαό, αλλά λυπούμε για εκείνους που δεν έχουν καταλάβει τη σημαίνει Πατριάρχης ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ για την Κυνουρία, τη σημαίνει Πατριάρχης ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ για τον Δήμο Β. Κυνουρίας και του Άστρους. Έπρεπε την εικόνα του αυτή ο Δήμος, να την έχει κάτω από την εικόνα του Χριστού, να την έχει πάνω από το κεφάλι εκάστου Δημάρχου, για να είναι οδηγός, για να είναι ο Πατριάρχης ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ το σύμβολο του καθήκοντος, της δημιουργίας και της πίστεως.
Σήμερα φτωχύνανε τα πάντα, σήμερα γίναμε γραικύλοι, κοιτάμε να εξασφαλίσουμε ένα μισθό, να εξασφαλίσουμε ένα κομματάκι ψωμί και τα ιδανικά που αναδεικνύουν και μεγαλουργούν τα σβήσαμε και τα καταπατήσαμε.
Δεν κατηγορώ κανέναν οι άνθρωποι αυτοί ήταν, αυτοί είναι και έτσι θα μείνουν, ο Πατριάρχης ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ όμως, είναι ο Άνθρωπος με κεφαλαίο Α, ο Μεγάλος Άνδρας της Κυνουρίας, ο μέγιστος Εκκλησιαστικός Ανήρ τον τελευταίων πέντε αιώνων της Εκκλησιαστικής Ιστορίας..
Ας δούμε λοιπόν πως εκπλήρωσε ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ το καθήκον του, πως ευεργέτησε την οικουμένη, πως ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ εστερέωσε την πίστη.
Σήμερα εμείς φτωχύναμε και μας στοχέψανε, αρνηθήκαμε την παράδοσή μας, διαγράψαμε την γλώσσα μας, σβήσαμε την Ιστορία μας, αρνηθήκαμε τον τόπο μας. παλαιότερα ήμασταν όλοι φτωχοί αλλά είχαμε τον παλμό της ψυχής, είχαμε τον αγώνα της δημιουργίας, είχαμε την ενότητα της αγάπης και της πίστεως.
Σήμερα ο καθένας ακολουθεί τον δρόμο του...
Τότε λέγαμε πάμε όλοι για δουλειά, τώρα λέμε, βρέστε μας δουλειά.., τότε δημιουργούσαμε ότι καλό μπορούσαμε και δοξολογούσαμε τον Θεό., τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα.
Ο μακαριστός Αγιαννίτης Πατριάρχης Ιεροσολύμων ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ο οποίος παρακολουθεί αυτή την στιγμή από τον ουρανό με ευφροσύνη την πνευματική αυτή εορτή που επιτελούμε για την μνήμη του, θα ζητάει από τον πανάγαθο Θεό να φωτίσει όλους τους κατοίκους της Κυνουρίας, όλους τους Έλληνες, να γυρίσουμε στις ρίζες μας, να ασπαστούμε την εικόνα του Χριστού και την δικιά του και να πάρουμε την ευχή του, έτσι ώστε να ορμίσουμε στην δουλειά και την χαρά με πίστη στο Θεό και Αγάπη στην Πατρίδα, γιατί η ευαγγελική περικοπή λέγει ξεκάθαρα «ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω».
Εύχομαι η ευχή και η Ευλογία του Πατριάρχου Ιεροσολύμων ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ να είναι πάντα μαζί μας.
Δημοσίευση σχολίου